Podczas uroczystej Gali Zakończenia Roku Szkolnego, która była wyjątkowym momentem dla naszych ósmoklasistów, nie zabrakło wzruszeń, uśmiechów i… poezji. Absolwenci podzielili się z nami swoimi przemyśleniami i wspomnieniami w formie autorskich wierszy.

Te pełne humoru, szczerości i refleksji teksty były pięknym podsumowaniem ośmioletniej wspólnej drogi — chwil radosnych, zabawnych, a czasem trudnych, które razem przeżyli. Zapraszamy do lektury poetyckich pamiątek naszych absolwentów.

Wiersze absolwentów klas VIII

Klasa VIII „a”

Klasa ósma, klasa „a”
„A” jak anioły? Jak ancymony?
Gdzieś pomiędzy — można powiedzieć,
Lecz warto wiedzieć na pewno,
Że ta klasa osiem lat razem miała
Tyle wrażeń, ile jest możliwych zdarzeń.
Tyle śmiechów, hihów, skarg, uwag —
Oj, to była podróż długa,
Choć ten koniec jak mrówki tąpnięcie —
Wszystkie w różne strony w jednym momencie.
Nie powiem, trochę smutek po tym będzie.

Klasa ta jest jak rzeka —
Ktoś odpływa, ktoś dopływa,
To ci heca.

Klasa ta jest jak ul —
Tyle tu żwawych i ambitnych pszczół.

Klasa ta jest jak który —
Każdego dnia inne posty.

Klasa ta jest jak motyl —
Piękny, wolny, lotny,
Choć Traczowa mówi:
„Weź się czasem do roboty”.

Czemóż mówię „jest”, a nie „była”?
„Przecież to już koniec — nie ma,
Czy to jakiś logiki postrach?”
Nie, mówię „jest”, bo na zawsze
Jest w naszych sercach.
Cóż, będę tęsknić, moi mili,
Może poza niektórymi :)

Klasa VIII „b”

Ósma „b” – to brzmi dumnie
Choć dziś trochę smutno w tłumie.
Przez te lata, krok po kroku,
Szliśmy razem, rok po roku.

Były śmiechy, były psoty,
Były dramy, czasem głupoty,
Śmieszne akcje, sytuacje,
I literackie komplikacje.

Teraz każdy w swoją stronę,
Lecz serducha rozpalone.
Choć przed nami nowe cele,
Tu zostaje serc tak wiele.

Obyście nas wspominali
Z uśmiechami — nie z westchnieniem,
Za ten śmiech, za psoty, żarty,
I za bycie razem — niezmiennie.

Klasa VIII „c”

Ósma „c” – jak to w błędzie
Każdy przy nas cierpieć będzie.
Lecz to norma taka u nas –
W głowie pozostawimy uraz.

Z nami łatwo – wiem – nie było,
Wiele osób w ławkach wyło.
Ale chociaż byliśmy sobą,
Historię twórzcie teraz nową.

Było ciekawie, było śmiesznie,
Było smutno, było grzesznie.
Było zawsze tu ciekawie,
Zawsze towarzyszyliśmy dobrej zabawie.

Lecz dziś kończy się nasza historia,
Z nami to była śmieszna parodia.
Ale nie aż taka bardzo zła –
Było super, wszystkim mówimy: Pa, pa!